تحقیق آراستگی و شخصیت‌پذیری

مقدمه
اگر به آدم‌های گوناگونی كه از كنار شما در خیابان مجاور و شلوغ عبور می‌كنند، اندكی تأمل كنید، دربارة هر كدام كه دارای تیپ و شكل و شمایل خاصی هستند، چه قضاوتی می‌كنید؟
افراد با كت و شلوار، پیراهنِ آستین‌كوتاه، چادر یا روسری، كفش كتانی، در حال جویدن آدامس، با لباس تعمیركاری و یا اتوكشیده، كرواتی و اُدكلانی، همراه با كیف دستی پارچه‌ای و یا سامسونت، موهای بلند از پشت بسته یا كوتاه همراه با ته‌ریش، قیافه عبوس و اخمو و یا شاداب و خندان، صورت و چهره زمخت با سبیل كلفت و یا باوقار و آرام، لباس‌های تنگ و چسبان و كوتاه، رنگارنگ و یا تیره و... به‌راستی درباره هر یك از این‌ها چه قضاوتی می‌كنید؟
آیا ژولیدگی ظاهر و آشفتگی و برافروختگی چهره، و یا وقار و طمأنینه ظاهر و آراستگی آن، در نوع شخصیت آدمی تأثیرگذار است؟ آیا می‌توان گفت نوع پوشش آدمی برگرفته از جهان‌بینی اوست و انسان‌‌های مادی‌گرا و یا وابسته به مكاتب نهیلیسم با دین‌داران و مؤمنان الهی در نوع پوشش متفاوتند؟! آیا پوشش برگرفته از فرهنگ آدمی است؟
این قلم بر آن است كه به پرسش‌هایی از این دست در قالب چند نكته پاسخ دهد.
الف) پوشش و شخصیت
1. نوع پوشش آدمی می‌تواند بیان‌گر نظام فكری و جهان‌بینی و ارزش‌ها و افق‌های فكری حاكم بر او باشد. در هر جامعه‌ای نوع پوشش آدمیان، علاوه بر این‌كه تابع شرایط اقلیمی و محیطی است، حكایت از جهان‌بینی، ارزش‌ها و هنجارهای حاكم بر فرهنگ آن جامعه دارد. زنان مسلمان در یك جامعه دینی با پوشش مناسب در اجتماعات ظاهر می‌شوند.