تحقیق بهبود سازمان و مدیریت دانش

«سازمانها و دانایی»
در سالهای اخیر «مدیریت دانش» به یك موضوع مهم و حیاتی و مورد بحث در متون تجاری تبدیل شده است. جوامع علمی و تجاری هر دو بر این باورند كه سازمانهای با قدرت دانش می‌توانند برتری‌های بلند مدت خود را در عرصه‌های رقابتی حفظ كنند. منابع نقد و بررسی و چشم‌اندازهای رقابتی سازمان‌ها نشان‌ دهندة تأثیرات این دیدگاه در عرصه‌های استراتژیك سازمان‌های تجاری است. (نلسون و وینتر، 1982) اگر چه مدیریت، آگاهی از پتانسیل‌های منابع دانش است، اما هنوز اتفاق نظری درباره‌ی ویژگیهای این دانش و روشهای بهره‌گیری از آن وجود ندارد. محققین و دانشگاهیان دیدگاه متفاوتی در خصوص مدیریت دانش اتخاذ كرده و گستره‌ای از راه‌حل‌های فناوری تا مجموعه‌ای از دستورات عملی را در نظر دارند. به عنوان مثال اكثر مدیران تجاری، قابلیتهای كامپیوترها و فناوری‌های ارتباطی را در مدیریت دانش باور دارند، این افراد استدلال می‌كنند كه فناوری اطلاعات می‌تو اند از انبوه اطلاعات ذخیره شده در منابع قدیمی مانند مراكز فروش، كارت‌های اعتباری مشتریان، فروشهای تبلیغاتی و اطلاعات مربوط به تخفیف‌های مقطعی، «دانش» در ذهن انسان‌ها است و آموزش كاركنان و انگیزه‌ی عوامل كلیدی مدیریت آن به شمار می‌روند.