تحقیق تصمیم‌گیری گروهی

گروه‌ها در برابر افراد: این موضوع كه آیا گروه‌ها تصمیم‌گیران بهتری از افراد هستند موضوع ساده‌ای نیست و بستگی به چند عامل دارند مانند نوع وظیفه‌ی مربوطه. گروه‌ها معمولاً عملكردی بهتر از افراد دارند. زمانی كه وظایف قابل تقسیم‌بندی هستند، گروه‌ها هم‌چنین دارای یك مزیت در وظایف مربوط به حل مشكل‌ها هستند، چون آن‌ها به احتمال قوی كسی را در درون خود دارند كه دارای یك جواب قابل قبول هستند، گروه‌ها دارای پتانسیل ایجاد عقاید مربوط به اعضای گروه می‌باشد. از بُعد منفی گروه‌ها می‌توانند دچار نقصان در پروسه شوند كه از كمبود هماهنگی نشأت می‌گیرد آن‌ها هم‌چنین احتمالاً بر اساسِ ساعات فردی بازده كمتری دارند.
قطبیت: تحقیق اخیر نشان داده است كه گروه‌ها تصمیماتِ خطرناك‌تری را نسبت به افراد می‌گیرند. این پدیده به عنوان یك پدیده‌ی (تغییر خطر) شناخته می‌شود، اگرچه تحقیق بعدی نشان داده است كه تغییرات به سوی احتیاط نیز روی می‌دهد. هم‌اكنون شواهدی وجود دارد مبنی بر این كه وقتی افراد برای بحث در مورد یك قطبیت موضوعی گرد هم می‌آیند آن‌ها با قرار گرفتن در یك موقعیت كه بی‌نهایت‌تر از موقعیت متوسط اعضای گروه قبل از بحث است، به گردهمایی خود خاتمه می‌دهند، سه تئوری اصلی وجود دارد كه سعی می‌كند قطبیت را توضیح دهد: مقایسه‌ی اجتماعی، تأثیر اطلاعاتی، و تئوری هویت اجتماعی.