تحقیق تاریخ تمدن

خصوصیات تمدن بابلی:
تمدن بابلی اصولا بر پایه بازرگانی تكیه داشت و بیشتر اسنادی كه از آن زمان مانده جنبه تجارتی دارد و به خرید و فروش و وام گرفتن وقرارداد و مشاركت و دلالی و مبادله و وصیت و سفته و نظایر آنها مربوط می شود.
موقعیت بابل نسبت به راه‌های آبی دجله و فرات مردم را ثروتمند بارآورد و روح ما دیگری در میان ایشان رونق گرفت، و همین روح است كه در آن تمدن مانند تمدن‌های دیگر پس از آن توانسته است تقوی و آزمندی را با یكدیگر سازش دهد. ادبیات آن زمان نشان می دهد كه آن مردم زندگی پرفعالیت و مایه خرسندی داشته اند ولی از همه جای آن ادبیات آَشكار می شود كه مانند سایر مدنیت‌ها بندگی و خرید و فروش بردگان در كار بوده است دوره تكامل آن عهد حكومت است كه بابل مركز بورس برده داری است كه برای كارهای نظامی و جنگی و اعمنال به طرز بیگاری وامی داشتند. در زیر اجتماع بابلی طبقه بندگان همچون نهر خروشانی در جریان بود طبیعی است كه در چنین اجتماعی هرگز فكر دموكراسی راه پیدا نمی كند، شكل و رنگ اقتصادی آن خود مستلزم این است كه حكومت مطلقه‌یی متكی بر ثروت بازرگانی یا امتیازات تیولداری برقرار باشد و عنف و شدت قانونی را به صورت حكیمانه‌یی بر همه جا توزیع كند. و اوهام و خرافات را ترویج دهد.
در تمدن بابلی برمی‌خوریم كه هیچ تمدنی از لحاظ پابند بودن با و خرافات بپای تمدن بابلی نمی رسد و بازار كاهنان و ساحران و پیشگویان رایج است. اغراض مروجین این ادیان و خرافات آن بوده كه مرد بابلی را مودب و فرمانبردار بار آورند نمونه‌های زنای مدقس را باید نام برد.
دوازده لوح شكسته كه متعلق به كتابخانه آشور بنی پل به دست آمد، گویای حالت‌ترین اثراتی بین‌النهرین یعنی حماسه گیلمكش را در بر دارد نظیر حماسه ایلیاد است كه رموز اجتماعی بابلیان را روشن می سازد در این ضمایم باید علم نجوم را مختص بابلیان بدانیم. بابلیان كه مردم تجارت پیشه بودند و به همین جهت امید كامیابی در هنر بود از تجارت ریاضیات پیدا شد و علوم ریاضی علم نجوم را فراهم آورد.
باز دیری نپایید این قدرت بابلیان به همسایه شمالی خود آشور انتقال یافت.
آشوریان شاخه ای از نژاد سامی و از مشخصات آنها داشتن بینی دراز با لبهای كلفت و ریش بلند بود. كلمه آسور یا آشور اسم رب‌النوعی بود كه ایشان می‌پرستیدند، این قوم زمانی كه سومریان در نواحی جنوبی بین‌النهرین هنوز گرفتار دستجات دیگری از سامی‌ها نشده بودند در قسمت شمال بین‌النهرین شدند و شهر آسور در آخر نینوا را به پایتختی گزیدند تا اینكه به علت داشتن خوی و خصلت جنگجویی و درنده خویی كه برعكس شجاعت و مردانگی از آن تعبیر كرده‌اند توانست ظلم و تسلط خود را بر اقوام و دولت‌های نه تنها بین‌النهرین بلكه تمام كشورهای آسیای قدیم اعمال نماید. با تسلط آشوری‌های مهاجم و جنگی بر اقوام زراعت پیشه و كشاورز بین‌النهرین مردم این منطقه را برده خویش ساخته و دسترنج آنها را با غراض خونخواری‌شان اختصاص دهند. بیش از دویست سال مردم بین‌النهرین ساز و برگ نظامیان آشوری را تغذیه دادند و امپراتوری متكی بر قدرت نظامی را نگه داشتند و همه جا را ویران ساختند تا شهر خودشان آسور را زینت دهند.