تحقیق پیرامون آبیاری

دوره دو جنگ فراجهانی شاهد كاهش شدید درفعالیتهای آبیاری بوده است كه به طوراساسی به رشد زیاد تولید كشاورزی كمك كرده است كه انسانیت را قادرمیسازد تا جمعیت دوبرابرش را تغذیه كند. هرچند تمایزی باید بین كمك مثبت كلی آبیاری وآبرسانی به قابلیت تولید كشاورزی و رفاه اقتصادی و مقدارمهمی از تخصیص نادرست سوء اداره منابعی كه با توسعه آبیاری همراه بوده اند صورت بگیرد. هرچند دربسیاری ازموارد منابع آبرسانی بیش ازحد توسعه یافته اند. همچنین سرمایه بیش ازحد خرج شده است و هزینه های مهمی برحسب فقدان اكوسیستم ،انقراض گونه های ماهی و آلودگی منابع آبرسانی بیش ازحد پرداخت شده است.این فصل دیدگاهی اقتصادی را درمورد كمك منابع آبیاری وآبرسانی به توسعه كشاورزی گذشته و مدیریت آینده منابع آبرسانی فراهم میكند.
كارایی مصرف آب تحت تاثیر تصمیماتی صورت گرفته در بسیاری ازسطوح قرارگرفته است . ما دراین فصل بی كفایتی هایی كه میتواند درسطوح مختلف مدیریت آبرسانی رخ دهد را تحلیل میكنیم. ما ابتدا با بحث كردن مصرف آب آبیاری توسط فردی شروع میكنیم وازاینرو به اهمیت مدیریت آبرسانی منطقه ای می پردازیم. ما ازاینرو اهمیت ملاحظات پویادرمورد آینده و نقش مدیریت بین منطقه ای را مورد بحث قرارمیدهیم. با هم این بخش هاچاچوبی اقتصادی رابرای طرح كردن سازمانهای آبرسانی و خط مشی هایی برای افزایش دادن تخصیص منابع آبرسانی و جلوگیری كردن ازبی كفایتی فعلی درسیستم های منبع آبرسانی ارائه میكنند. دومین قسمت فصل عطفیوهزینه هایی كه ازطریق پروژه های آبرسانی وآبیاری كشاورزی دركشورهای درحال توسعه تحقق یافته اند را مرورمیكند. معدودی از ارزیابی های یكپارچه شده عملی درمورد این پروژه ها وجود دارد ، ازاینرو ما قطعات را به هم پیوست میدهیم و اطلاعات را با بحث های مفهومی تركیب میكنیم.
1- مرور : قرن قبلی شاهد رشد بی سابقه ای درپروژه های آبیاری درسطحی جهانی بوده است . استفاده از آبیاری چاه لوله ای هزینه استفاده كردن ازآب های زیرزمینی را كاهش داده است و كمك رسانی مخزن ها وكانال های بزرگ برای رسیدن به ایمنی غذا مورد استفاده قرارگرفته است . زمین آبیاری شده درسرتاسر جهان از50 میلیون هكتار در1900 به 267 میلیون هكتار درامروز افزایش داشته است كه اكثر این افزایش دركشورهای درحال توسعه است .درحال حاضر 75 درصد اززمین زیر كشت دركشورهای درحال توسعه است . آبیاری مقدارزمین زیركشت و محصولات زمین كشت فعلی را افزایش داده است. جدول 1 رشد درمناطق آبیاری شده جهانی را دردهه های اخیر نشان میدهد. برخی مناطق همچون آسیا به طورزیادی ازآبیاری سود كردند . كشورهایی با بزرگترین مناطق درآبیاری چین و هند و ایالات متحده هستند كه به طورهمسانی شامل نیمی اززمین آبیاری شده جهان میباشند. دیگر مناطق همچون آفریقا زمین زیر كشت كمی دارند. جهان كلی نشان دهنده افزایش زیادی درزمین آبیاری شده است كه تقریباً دریك چارچوب زمانی 3 ساله دوبرابر میشوند. به علاوه جدول یك درصد زمین دروشده قابل كشت آبیاری شده را نشان میدهد. این درصد به طورمهمی بین مناطق تغییر میكند. به طورمثال در1995 ، آسیا 32.4 درصد اززمین كشت كلی تحت آبیاری را دارد درحالی كه درآفریقا آن تنها 6.1 درصد بود . همچنین بعضی ازكشورها چون ایالات متحده وچین سهم زمین قابل كشتشان را درآبیاری داشتند كه نسبتاً بین 1965 و 1995 ثابت باقی ماند درحالی كه درهند این درصد تقریباً دوبرابر شده است . درحالی كه زمین كمی درآبیاری دربرخی مناطق جهان همچون آفریقا وجود دارد ، دربعضی ازموارد مقدارمهمی زمین آبیاری شده بالقوه وجود دارد. جدول 2 عامل بالقوه رابرای زمین آبیاری شده درآفریقا و آسیا و آمریكای جنوبی نشان میدهد. یك مورد جالب برای مشاهده این است كه نسبت واقعی به عامل بالقوه زمین آبیاری شده درآسیا بیشتراز آفریقا و آمریكای جنوبی است. یك نتیجه گیری كه ما میتوانیم ازاین جدول بكنیم این است كه توسعه آینده وسعت زمین به جریب آبیاری شده درآسیا محدود است ،‌ اما عامل بالقوه مهمی دردیگر مناطق درحال توسعه جهان وجود دارد